Stałe i sterowane kurtyny dymowe wspomagają działanie automatycznego systemu oddymiania i odprowadzania ciepła. Dym rozprzestrzenia się w sposób niekontrolowany od źródła pożaru, pod dachem ochładza się w postaci kłębów. Sytuacja wygląda inaczej, jeśli w budynku zostały zastosowane kurtyny dymowe. Służą one do tworzenia stref gromadzenia się dymu lub tworzenia kanałów dymowych.
Rodzaje kurtyn dymowych
Przeznaczeniem stałej, tekstylnej kurtyny dymowej jest ograniczenie rozpływania się dymu pod dachem obiektów wielkopowierzchniowych lub przestrzeni podsufitowej. Kurtyna stała najczęściej spotykana jest na halach przemysłowych, handlowych, produkcyjnych, targowo – wystawienniczych i dużych magazynach. Stała kurtyna dymowa pełni funkcję zamykającą i otwierającą obszar, w którym gromadzi się dym. W ten sposób daje możliwość na sprawne i szybkie odprowadzenie dymu przez wentylację oddymiającą. Może ona być naturalna lub mechaniczna. Niedoprowadzony z budynku dym mógłby się ochłodzić i opaść na posadzkę. Stanowi to śmiertelne zagrożenie dla zdrowia i życia ludzkiego. Rolowane kurtyny dymowe są przeznaczone do ograniczania przepływu dymu w przestrzeni podsufitowej lub pod dachem w obiektach, w których z powodu ich funkcji albo wizji architekta, nie mogą zostać zamontowane kurtyny stałe. Kurtyny rolowane znajdują zastosowanie w centrach handlowych, centrach rozrywki oraz innych podobnych obiektach komercyjnych, gdzie istotne jest zapewnienie dużej otwartej przestrzeni atrium lub pasażu handlowego. Mechanizm działania automatycznej kurtyny działania kurtyny dymowej jest bardzo prosty. Polega na tym, że kurtyna opuszcza się w konkretny, zaplanowany sposób, na określoną wysokość nad posadzką, dzięki sygnałowi z systemu sygnalizacji pożarów. Kurtyny dymowe są estetyczne i w porównaniu do innych rozwiązań są bardzo lekkie. Czysty i szybki montaż. Istnieje możliwość zamontowania kurtyn w budynkach użytkowych. Istnieje też możliwość naniesienia piktogramów informacyjnych, a także napisów. Szczelność dymowa to utrzymanie przecieków dymu na możliwie niskim poziomie, aby uzyskać zdolność gromadzenia dymu. Norma PN – EN 12101 – 1 precyzyjnie określa to kryterium.
Nowoczesna kurtyna powinna być wykonana z materiałów zdolnych ograniczyć przenikanie dymu czy takich, które zapewniają określoną w normie szczelność dymową. Maksymalny poziom przecieku dymu nie może być większy od 25 m³/k/m² przy ciśnieniu 25 Pa w temperaturze otoczenia lub 200ºC. Materiał, który zmienia swoje właściwości pod wpływem działania podwyższonej temperatury sprawdzany jest przez procedury określone w normie PN – EN 1634 – 3.
